Twee weken geleden deelde ik op mijn Instagram twee posts over de zorgbonus en de voltijdbonus. Ze werden vaker opgeslagen dan ooit, wat aangeeft dat het een hot topic is. Ik zie alle bonussen als korte termijn fijn, lange termijn pijn projecten. Het zijn kleine pleisters op grote wonden. En verpleegkundigen voelen dat zelf ook echt wel.
Het verzuim is flink gestegen
Het verzuim is in het tweede kwartaal van 2022 gestegen naar 7,79%, terwijl dat vorig jaar 6,97% was. Dat is een toename van 11,8% in 1 jaar tijd. Op Instagram bood ik een stappenplan aan toen het ging over voltijdbonus, die zal ik hier ook met je delen. Die zou je dus mogelijk kunnen krijgen (wat een vaagheid, hè?) als je voltijd, 36 uur, gaat werken. Komt ie:
- Bepaal waar je het voor doet. Voor het geld, waardering…?
- Bepaal voor jezelf voor wie je het doet. Je patiënten, je collega’s, je organisatie, omdat je het gevoel hebt dat het ‘moet’?
- Als je niet uitkomt bij ‘jezelf’, doe het dan gewoon niet. Dan kan je stoppen met lezen.
- Doe je het wél voor jezelf?
Stel jezelf heel veel vragen:
- Hoeveel tijd heb ik op dit moment voor mijzelf?
- Hoe slaap je?
- Hoe ontspannen ben ik?
- Hoe is mijn balans tussen werk- en privé?
- Wat zijn mijn waarden?
- Besteed ik zoveel tijd aan mijn waarden als ik zou willen?
Wat er gebeurt als jij meer gaat werken
Je kan jezelf 1000 vragen stellen. Maar als je op dit moment niet in balans bent, heel veel ballen in de lucht aan het houden bent, het geld niet écht nodig hebt en je niet leeft om te werken maar werkt om te leven en je KAN leven op deze manier…
Waarom zou je dan meer dan werken met lange, vervelende reeksen voor een beetje extra geld?
Weet je wat er gebeurt als jij meer gaat werken?
Jouw batterij raakt uitgeput op de lange termijn.
Jij raakt uit balans op de lange termijn.
Jij betaalt de rekening.
Niemand anders.
Alleen jij kan je eigen batterij opladen.
Alleen jij kan de balans bewaken.
Alleen jij kan stoppen met het compenseren van het niet-werkende, ouderwetse zorgsysteem dat z’n medewerkers verwaarloost.
Niemand gaat dat voor je doen.
Je leeft niet om te werken
Als je nog steeds de hoop hebt dat er structureel meer geld naar de zorg gaat om de lonen structureel te verhogen… Think again.
Kijk gewoon naar de feiten, cijfers en de boodschap van de overheid. Er gaat deze kabinetsperiode (die tot januari 2026 duurt) geen extra geld voor extra salaris komen voor zorgverleners.
Dus je kan jezelf blijven vertellen dat het beter gaat worden, dat er vanzelf meer loon naar de zorg gaat, dat deze bonussen een begin zijn… Er gaat niet meer loon in je portemonnee komen als er niks gaat veranderen.
Dit zijn haar woorden in een ander artikel met Zorgvisie. (Als je het helemaal wilt lezen, neem gewoon een proef abo, kan je 30 dagen gratis lezen.)
‘Ik hoor steeds dat er een loonachterstand is, maar ik ben een ander standpunt toegedaan. De zorg is de enige sector waar de ova-systematiek bestaat. Als de markt stijgt, stijgen de lonen in de zorg mee en dat hebben de andere sectoren niet. Er is door het kabinet 7 miljard euro uitgetrokken voor de totale ova, waarvan 675 miljoen euro specifiek voor de middengroepen. Naar mijn mening is de reparatie van inkomens volledig binnen de cao’s uit te voeren.’
Minister Helder ziet het simpelweg anders
In het vorig jaar verschenen advies ‘Aan de slag voor de zorg’ berekende de SER dat de lonen in de FWG-schalen 25 tot 60 zo’n 6 tot 9 procent achterliggen op vergelijkbare functies in andere sectoren. Werkgevers en vakbonden in de zorg hebben dit onderwerp nog eens benadrukt in hun petitie die ze op 5 juli overhandigden aan de Tweede Kamer.
Helder ziet dat anders. ‘Het ligt er maar aan welke functies je vergelijkt. Wat ik doe, is het beschikbaar stellen van de loonruimte. Die moet voldoende zijn om door middel van differentiatie binnen de cao voor die schalen het gat te dichten. Maar ook belangrijk is de inschaling zelf: als je bijvoorbeeld als hbo-verpleegkundige bent opgeleid, dat je ook een hbo-functie hebt die hbo wordt gewaardeerd. Ik wil de sociale partners toch echt aansporen om daar iets aan te doen.’
Fantastisch toch? Gewoon zeggen dat je het anders ziet, dat je een ander standpunt hebt en dat het er maar net aan ligt waar je naar kijkt.
Ondertussen zegt (zei, al een tijdje geleden) onze andere minister (Kuipers) die over de zorg gaat, dat je gewoon een tandje harder moet lopen om de zorg in te halen. (Als je in het ziekenhuis werkt.)
Dit is de harde waarheid
Wat niemand zegt, is het volgende. Die zorgbonussen waren leuk, maar even serieus… Verpleegkundigen hebben de zolen uit hun schoenen of klompen gelopen en een applaus en een bonus is wat ze ervoor terugkrijgen.
Ze zijn (onder andere) verpleegkundige of verzorgende geworden omdat ze graag mensen helpen en beter maken. Omdat ze zorgzaam, empathisch, emotioneel stabiel, respectvol en verantwoordelijk zijn.
Ze wisten dat ze met hoge tijds- en werkdruk, onregelmatige werktijden en veel stress en spanning te maken zouden krijgen. Daar kunnen ze heel goed tegen, maar de laatste twee jaren hebben er flink ingehakt.
Niet belonen, wel een beetje geld en hard blijven werken
In plaats van verpleegkundigen te belonen, lief voor ze te zijn, ze extra te laten begeleiden, is de boodschap nu: we moeten zorg inhalen, productie blijven draaien en de kwaliteit van zorg mag niet omlaaggaan. En er zijn nog 100 andere ‘we moeten, we moeten, we moeten’.
Op de korte termijn zijn dat geen maakbare zaken. Er ligt veel druk, er zijn zieke mensen, iedereen moet geholpen worden etc. Is het een duurzame ontwikkeling? Absoluut niet.
Want ondertussen blijven de onregelmatigheid, het hoge verzuim van collega’s en daardoor het wisselen van diensten aan ze vreten. En ze voelen zich nog steeds niet gewaardeerd.
“Maar iedereen heeft het toch zwaar gehad?”
Maar iedereen op het werk heeft het zwaar (gehad), dus waarom zouden ze klagen? Waarom zouden ze zich uitspreken over hun slechte slapen, rugklachten, het gevoel van continu ‘aan’ staan en niet meer aan ontspanning toe te komen als ze niet het gevoel hebben dat er ruimte voor is? Of ze bang zijn dat ze (toch) niet gehoord worden, gezien de eerdere boodschap.
Waardoor heel veel verpleegkundigen een laaggradig gevoel van frustratie hebben en niet meer opladen. Waardoor ze zich niet uitspreken zoals ze eigenlijk zouden willen en ze anderen pleasen. Ze zijn bang om voor zichzelf te kiezen omdat ze anders misschien egoïstisch genoemd worden (daar zijn ze vooral bang voor) en doen dat dus niet. Wat nog meer lange termijn pijn oplevert.
Ze willen niet degene zijn die…
Tegelijkertijd willen ze niet degene zijn die (als eerst) aan het klagen is of die zich aanstelt. Dus blijven ze hun schouders eronder gooien. En gebruiken ze humor, doen ze zich sterker voor dan ze zich voelen, rationaliseren en bagatelliseren hun klachten en gevoelens om zich niet kwetsbaar op te hoeven stellen. Omdat iedereen dat doet.
Want ze willen niet degene zijn die als eerst toegeeft dat ze er doorheen zitten. En ze willen niet toegeven dat ze diep van binnen niet helemaal gelukkig zijn. Omdat ze sterk van zichzelf moeten zijn en geloven dat ‘het vanzelf beter wordt’.
Maar de harde waarheid is dus dat het niet vanzelf beter wordt. Ze moeten zelf in beweging komen. Alleen zij zelf kunnen ervoor zorgen dat ze beter voor zichzelf gaan zorgen terwijl ze voor anderen zorgen.
Er is ook goed nieuws
Gelukkig is er ook goed nieuws. Dat kan allemaal. Want of je nu verpleegkundige bent of niet als lezer van deze tekst. Hoe fijn zou het zijn als jij en/of zij dat allemaal wél zou(den) durven en kunnen? Dat je je niet meer anders voor hoeft te doen dan je bent?
Dat je gewoon goed kan slapen en met een ontspannen gevoel door de dag heen gaat. En je weer plezier in je werk en een fijner (gezins)leven (terug)krijgt, omdat je een relaxter persoon bent?
Laat mij je helpen om weer terug te komen bij jezelf. Rustig, ontspannen, niet altijd ‘aan’ en een betere balans in je leven. Zodat je weer je authentieke zelf te zijn en je je leven kunt leiden zoals JIJ wilt en niet meer continu aan de verwachtingen van anderen probeert te voldoen.
Het enige wat je hoeft te doen is je inschrijven voor het webinar ‘ Dé 6 stappen die je nodig hebt om voor jezelf te zorgen als verzorgende/verpleegkundige’.
Kijk wanneer deze plaatsvindt en schrijf je in via: https://thomasgroen.nl/webinar-zorgverleners/