Thomas Groen, coach, glimlach

Ben jij verpleegkundige?

Wil je ‘nee’ zeggen zonder schuldgevoel en grip op je perfectionisme?

Laat mij je helpen je leven te leiden zoals JIJ wilt om niet meer continu aan de verwachtingen van anderen te hoeven voldoen.

Direct starten? Download hieronder mijn gratis trainingen + e-book ‘De 6 stappen hoe je voor jezelf blijft zorgen als verpleegkundige terwijl je voor anderen zorgt‘

Je meldt je hierbij aan voor mijn nieuwsbrief en krijgt het E-book en mijn online trainingen gratis. Tevens ga je akkoord met het verwerken van jouw gegevens volgens mijn privacyverklaring.

Jij op 1

Goed voor de ander zorgen, begint bij jezelf. Hier zet jij jezelf op 1 in plaats van je patiënt.

Samen

Je hoeft het niet alleen te doen. Dat heb je altijd gedaan, maar nu mag je steunen.

Ervaring

Ik ben verpleegkundige, weet hoe het is op mijzelf op plek 2 te zetten en heb meerdere coaching opleidingen gedaan.

Je bent verpleegkundige en held… Toch?

Je bent zorgverlener geworden omdat je graag mensen helpt. Je doet het omdat andere mensen er beter van worden, voor (meer) veiligheid en gezondheid. Mensen zien je als held. Helemaal toen er letterlijk voor je geklapt werd. Maar dat gevoel is al lang weg.

Je wist dat je met hoge tijds- en werkdruk, onregelmatige werktijden en veel stress en spanning te maken zou krijgen, maar de laatste twee jaren hebben er flink ingehakt.

In plaats van verpleegkundigen te belonen, is de boodschap nog steeds ‘we moeten zorg inhalen en de kwaliteit van zorg mag niet omlaaggaan’. En er zijn nog 100 andere ‘we moeten, we moeten, we moeten’.

Maar iedereen op je werk heeft het zwaar (gehad), dus waarom zou je klagen? Waarom zou je je uitspreken over je slechte slapen, rugklachten, het gevoel van continu ‘aan’ staan en niet meer aan ontspanning toe te komen? ‘Er wordt toch niks mee gedaan’ of ‘het heeft toch geen zin’.

Bovendien wil je niet degene zijn die (als eerst) klaagt is of zich aanstelt. Dus blijf je je schouders eronder gooien. En gebruik je humor, doe je je sterker voor dan je je voelt, rationaliseer en bagatelliseer je je klachten en gevoelens om je niet kwetsbaar op te hoeven stellen. Omdat iedereen dat doet.

Je wilt niet degene zijn die als eerst toegeeft dat je er doorheen zit. En je wit niet toegeven dat je diep van binnen niet helemaal gelukkig bent. Omdat je sterk moet zijn en hoopt dat het vanzelf beter wordt.

De harde waarheid is dat het niet vanzelf beter wordt. Je moet zelf in beweging komen. Alleen jij zelf kan ervoor zorgen dat je beter voor zichzelf gaat zorgen.

Daarom ben je hier terecht gekomen. Welkom, je bent op de juiste plek.

Hoe fijn zou het zijn als…

  • Je je weer gewoon bezig kunt houden met impact en contact maken in plaats van die innerlijke conflicten?
  • Je gewoon kunt zijn wie je bent en je dat niet hoeft te verschuilen.
  • Je niet altijd die sterke verpleegkundige hoeft te zijn én je goed voor jezelf kan zorgen op het gebied van eigen wensen en grenzen?
  • Je af en toe je zorgen kan en mag uiten van jezelf bij de personen bij wie je het wilt doen?
  • (Denkt je hoofd nu meteen ‘ik ga me echt niet bij iedereen kwetsbaar opstellen hoor. Dat gaat me te ver. Ik ben geen aansteller.’, of iets in die richting?)
  • Je af en toe kan en mag stoppen met rennen voor anderen en mag stilstaan (of liggen zelfs?!) voor jezelf?

Thomas is een onwijs fijn persoon, past zich aan naar jouw behoeftes. Maar houdt ook die confronterende spiegel voor en zoekt samen met jou de rek op in jouw comfort zone. Thomas voelt goed aan waar de behoeftes liggen en speelt hierop in.

— Esmee Damen

“Ik ben Thomas eeuwig dankbaar. Zonder hem was ik, en zeker niet in zo’n korte tijd, de persoon geworden die ik nu ben. Ben je op zoek naar coaching in de richting van persoonlijke ontwikkeling, adviseer ik absoluut om Thomas in te schakelen.”

— Mitzi Loos

Herkenbaar?

Je wist dat je met veel spanning en stress te maken zou krijgen en dat de druk dan hoog zou zijn. En je dacht dat je dat wel aan zou kunnen omdat je stevig in je schoenen staat.

Maar nu vreet het toch aan je. Je hebt het gevoel dat je niet meer je volledige zelf bent zoals eerst.

Denk eens aan waarom je zorgverlener bent geworden. En vraag je af in hoeverre de realiteit voldoet aan je verwachtingen van toen. En in hoeverre ben je nog de persoon die je toen was?

Hoe vaak had je je achteraf eigenlijk willen uitspreken tegenover je collega’s over wat je dacht of over hoe je je voelt? In plaats van meegaan met de cultuur, iets afdoen met humor of doen alsof het er niet toedoet?

Op die manier cijfer je jezelf continu (onbewust) weg. Hoe lang gedraag je je al als iemand die je niet écht bent? Hoe lang heb je al het gevoel dat je je moet aanpassen?

Eerlijk is eerlijk: niet kunnen of durven zijn wie je bent is gewoon klote. Dat gaat aan je vreten. En misschien ook aan je situatie thuis en in andere relaties.

Niks doen is de weg van de minste weerstand in dit geval. Als je nu niks doet, gaat het nog meer aan je knagen. Dat zaadje van ontevredenheid gaat groeien en wordt een boom van frustratie. Je werk, je privéleven en al je verdere je relaties zullen eronder gaan lijden.

Hoe lang wil je zo door blijven gaan?

Is dat wat je wilt?

Laat mij je helpen worden wie je écht wilt zijn.

Thomas groen lachend

Aangenaam!

Mijn naam is Thomas Groen en het is mijn missie om het zorgsysteem te verbeteren en gezonder te maken voor alle zorgverleners. Ik ben ervan overtuigd dat verpleegkundigen een wezenlijk verschil maken en een nog groter verschil kunnen gaan maken hierin. Dat begint met goed voor zichzelf zorgen en opkomen en door duidelijke grenzen te stellen.

Om dit verpleegkundig leiderschap duurzaam uit te (kunnen) voeren, help ik verpleegkundigen naar een fit lijf en rust in hun hoofd met meer energie en zelfvertrouwen. Naast verpleegkundig leiderschap coach ik verpleegkundigen om persoonlijk leiderschap (terug) te pakken zodat je zonder maskers door het leven kan gaan en je je leven kan leiden zoals JIJ dat wilt.

Op mijn 11e liep ik zware brandwonden op. Op mijn 15e en 25e ging ik naar de psychologe voor behandeling van mijn Post Traumatische Stress Stoornis (PTSS) en op mijn 21e voor een negatief zelfbeeld.

Dit voelde als zwakte en als falen. Ik heb mij hier tot mijn 25e voor geschaamd. Tot ik begon in te zien dat het geen zwakte was. Ik ben hier openlijk over gaan praten en ik heb van mijn zwakte mijn kracht gemaakt.

Toen mijn moeder mij aanraadde om verpleegkundige te worden, moest ik lachen. ‘Ik had gymnasium gedaan en ging toch geen HBO doen? En zeker geen verpleegkunde, dat was voor vrouwen.’ Toen ze me herinnerde aan dat ik altijd ambulanceverpleegkundige wilde worden, was ik om.

Ik zag veel vormen van kwaliteit van leven. Ik zag patiënten lijden en uiteindelijk sterven. Het vraagstuk ‘Wat als…’ kwam heel vaak voorbij, maar bijna altijd te laat.

Voor mij was het nog niet te laat. Ik zei, deed en koos niet (voor) wat ik werkelijk wilde omdat ik dacht dat ik niet goed genoeg was. Het waren zelfopgelegde beperkingen en die hielden mij klein.

Die zelfopgelegde beperkingen zijn nu weg en ik leef mijn leven op de manier zoals ik wil.

Ik herken die zelfopgelegde beperkingen direct bij mijn klanten. En nu help ik hulpverleners hun leven te leven zonder hun opgelegde beperkingen.

Review Thomas Groen Coaching

Ik heb geleerd om dichterbij mezelf te blijven en te luisteren naar mijn gedachtes en gevoelens. Ik hoef mezelf niet meer weg te cijferen en ik gun mezelf meer dan al die tijd daarvoor.

Gerianne van Woudenberg
Review Thomas Groen Britt

Ik ervaar op dit moment meer rust in mijn hoofd en lijf. Ik ben vrolijker (dans weer door de kamer), kies meer voor mezelf en kan beter omgaan met gevoelens, gedachten en dit omzetten waar nodig.

Britt Grevelink
Thomas GRoen, coach verpleegkundigen
ONLINE COMMUNITY

DE LAMPDRAGERS

Online community voor verpleegkundigen, door verpleegkundigen. Door elke dag een beetje te doen, leer jij om beter én vaker voor jezelf te zorgen.

Coaching traject

TREAT FIRST TRAJECT

1:1 coaching traject waarbij je jezelf binnen 3 maanden jezelf op 1 zet.