Over mij

Gedurende mijn eerste 30 levensjaren heb ik in een zelf gecreëerd verhaal geloofd. Ik zat gevangen in mijn eigen verhalen van controle en beperkende overtuigingen en dat gaf mij, achteraf, schijnveiligheid.

In april 2024 liet ik dat verhaal los en liet het verhaal mij los.

Deze openbaring heeft ervoor gezorgd dat ik mijn missie ontdekte: Coaches & dienstverlenende ondernemers helpen hen te bevrijden van het idee om alles zelf te moeten doen om innerlijke rust, (zelf)liefde & vrijheid terug te krijgen. Zodat ze nog meer impact kunnen maken, zonder zwak of afhankelijk te zijn en zonder dat het vuur voor hun missie dooft.

Welk verhaal geloofde ik?

Het is donderdag 25 april 2024 en ik ben 30 jaar oud. ‘Un momento dado’ zou Johan Cruijff zeggen. 25 april 1947 is zijn geboortedag. Cruijffiaans voor ‘op een gegeven moment’, is vandaag de dag een gevleugelde uitspraak onder de Catalanen, die normaal het woord dado alleen gebruiken om een goddelijke interventie te beschrijven.

Ik spreek in het Rode Kruis Ziekenhuis (RKZ) te Beverwijk over ‘Van zelfafwijzing naar zeggenschap’. De plek waar ik op mijn elfde twee weken op de kinderbrandwondenafdeling heb gelegen, inclusief operatie. Ik had een pan groentesoep in mijn schoot gekregen. Thomas Groentesoep. Best grappig, toch?

Ik loop naast fysieke littekens, ook mentale op. Op mijn vijftiende wordt de diagnose Post Traumatische Stress Stoornis gesteld. Vijftien jaar later vertel ik op mijn traumaplek over wat er allemaal onder ligt: een negatief zelfbeeld. Ik vond mijzelf niet goed genoeg.

De twee weken ervoor tot nu praat ik er veel over. Ik schrijf er ook gedichten over:

Het blijft mijn verhaal, maar…

Die donderdag vertel ik voor de laatste keer het niet-helpende stuk van mijn verhaal. Over de pijn achter het sterk moeten zijn, het alleen moeten doen en de ander niet nodig mogen hebben. Van controle en niet kunnen, durven loslaten, van onzekerheid en niet goed genoeg.

Dit verhaal vertellen en geloven zorgde ervoor dat ik mij heb (durven) laten zien. Maar ik voel mij niet meer zwak of afhankelijk als ik een ander nodig heb en om hulp vraag. Het helpt mij niet meer.

Natuurlijk blijft dit voor altijd mijn verhaal en ik zal nooit vergeten waar ik vandaan kom. Maar er zit ook een groot helpend stuk én een immense kracht in mijn verhaal. Het is tijd dat ik die meer benadruk en gebruik.

In maart 2021 stopte ik als verpleegkundige en werd ik ondernemer omdat ik meer vrijheid wilde ervaren en meer impact wilde maken. De afgelopen drie jaar heb ik zorgverleners begeleid die oude versies van mijzelf waren. Dat heb ik met veel plezier en goede resultaten gedaan.

Maar tijdens het loslaten van mijn verhalen, heb ik ook mijn oude zelf losgelaten in de 1:1 coaching sessies die ik geef.

Het nieuwe begint nu.

Ik was verpleegkundige, nu ben ik een energieke ondernemer die met zelfverzekerd spreekt voor grote groepen en met zelfvertrouwen op de salsa dansvloer staat. Ik geloof zo sterk in de kracht van salsa dansen, dat ik het in mijn business heb geïntegreerd. Salsa bevat alle aspecten van je professionele en persoonlijke leven.

(“Maar je bent en blijft toch altijd verpleegkundige?” Ik ben en blijf beschikbaar als spreker voor de zorg.)

Mijn ervaring als verpleegkundige en mijn persoonlijke ontwikkeling leerden mij dat controle schijnveiligheid biedt en gewoon helemaal kut is. Op de lange termijn zorgt het juist voor meer stress in plaats van minder.

Ik weet hoe moeilijk het is controle los te laten. Ik heb als verpleegkundige genoeg moeilijke of zieke patiënten moeten overdragen aan collega’s omdat m’n dienst erop zat en ik wist dat ik hogere kwaliteit van zorg en tevredenheid zou leveren.

Mijn twee lessen hieruit? Controle laat je los, verantwoordelijkheid deel en draag je. En je kan het niet alleen, je hebt een ander nodig.

Helaas zie ik ondernemers alles zelf doen en controleren. Ze willen iets bijdragen en impact maken en hebben een ambitieuze, grote missie. Hard werken hoort bij missie gedreven en ondernemen en dat vuur hoeft allesbehalve gedoofd te worden. Maar vaak leidt het tot een gevoel van gevangenschap in hun eigen bedrijf.

Tot meer en harder werken in plaats van slimmer werken. Tot minder energie in plaats van meer energie. Tot minder tijd met je geliefden in plaats van meer.

Ze begonnen met ondernemen voor meer vrijheid, maar ze voelen zich niet vrij. Dat niet vrije gevoel zorgt Er blijft namelijk geen tijd over voor de belangrijke dingen in het leven: gezondheid, relaties, vrienden en familie.

Ik ben ervan overtuigd dat het mogelijk is om zowel veel impact te maken en je missie te vervullen met het vuur in je hart als een vervuld leven te leiden met vrijheid, gezondheid en liefdevolle relaties.

En dit is wat ik voor je kan betekenen.

Als coach help ik coaches en dienstverlenende ondernemers te bevrijden van het idee om alles zelf te moeten doen en innerlijke rust, (zelf)liefde & vrijheid terug te krijgen. Zodat ze nog meer impact kunnen maken, zonder zwak of afhankelijk te zijn en zonder dat het vuur voor je missie dooft.

Oke dan. Ben je altijd zo serieus? Dit zou je nog meer weten als je me echt goed kent:

• Ik vind woorden, uitdrukkingen, gezegden, alles aan taal rete interessant. Ik schrijf zelf ook graag teksten en gedichten, dat heb je gezien. Hoe simpel de uitspraken van Johan Cruijff ook zijn, ik vind ze geniaal. En Johan zelf is natuurlijk ook geniaal. Het verbaast je vast niet dat ik vroeger gevoetbald (en getennist) heb, hè?
• Vandaar ook mijn voorliefde voor Nederlandse songteksten. Mijn favoriete nummer is ‘Zelfs je naam is mooi’ van Henk Westbroek. In dat nummer zingt hij over Julia, de naam van een van mijn nichtjes. Ik ben een super trotse oom.
• Mijn leukste bijbaan was bij Kwekerij Sap, in Heemskerk. Ik was ‘chef vaste plant’. Ik vond planten nog steeds super fascinerend en vet. Ben je op zoek naar een groenblijvende bodembedekker? Pachysandra Terminalis is je beste vriend.
• Niks is mij te gek qua combinaties om te eten. Deze pizza (klik voor de post op Instagram) met ricotta, frambozen en nduja is wel een goed voorbeeld. Het raarste dat ik ooit heb gegeten? Een kadetje met zoute haring, aardbeien en slagroom.
• Voor flauwe (woord)grappen kan je me letterlijk wakker maken. Hoe flauwer of slechter, hoe beter.