“Volgens 55 procent van de HR-professionals in de zorgsector maken zorgmedewerkers te weinig gebruik van het leeraanbod. 35 procent van de HR-medewerkers zegt zelfs dat zorgverleners niet genoeg verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen ontwikkeling.
Minder dan de helft (43 procent) geeft aan dat medewerkers actief hun kennis delen met collega’s; slechts 27 procent zegt dat zorgmedewerkers onderling communiceren over hun leer- en ontwikkelactiviteiten. Zowel in de care- als de cure-sector hebben zorgprofessionals genoeg leermogelijkheden, maar blijft verzilvering achter.”
Dat is een lekkere binnenkomer, hè? Niet mijn conclusie overigens, maar die van skipr.nl.
Ik vind het een mooi artikel als ik eerlijk ben. Ik ga je meenemen in hoe ik hiernaar kijk.
Alleen kijkend naar dit artikel, is er gevraagd aan HR-professionals wat zij van zorgprofessionals vinden in het kader van Learning & Development. Zelfontwikkeling en professionele ontwikkeling dus.
“Zelf de regie nemen over je eigen ontwikkeling helpt zorgmedewerkers om te leren op een manier die bij hen past,” zegt Patrick Hendriks, General Manager bij Noordhoff Professional. “62 procent van de HR-professionals geeft ook aan dat hun medewerkers dat prima zouden kunnen. Toch blijft de concrete invulling moeilijk. Een leeraanbod is niet genoeg; je moet je medewerkers stimuleren om hun eigen leervragen te onderzoeken en ermee aan de slag te gaan.”
Dit vind ik helemaal prachtig.
“Dit doen wij al en het heeft effect”
Ik heb de laatste tijd veel HR-medewerkers en verpleegkundig hoofden (aan)geschreven en -gesproken over learning & development en hun reactie was allemaal hetzelfde:
“Dit doen wij al en het heeft effect. (En jou hebben we dus niet nodig.)”
Het lijkt op geen enkele manier op wat in het artikel gezegd wordt:
De verantwoordelijkheden van learning and development-managers en leidinggevenden rond de uitvoering van het leerbeleid blijken echter ook versnipperd te zijn. Hendriks: “In de helft van de organisaties kunnen medewerkers niet bepalen wat, wanneer en hoe ze leren. En slechts 51 procent van de leidinggevenden weet welke concrete leerdoelen hun medewerkers hebben.”
Even een kleine resumé:
- Zorgprofessionals maken te weinig gebruik van het leeraanbod en ze nemen niet genoeg verantwoordelijkheid voor hun eigen ontwikkeling.
- Zelf regie nemen over je eigen ontwikkeling helpt zorgprofessionals om te leren op een manier die bij hen past. Voor die regie en eigen ontwikkeling moeten ze gestimuleerd worden.
- Slechts de helft van de leidinggevenden weet welke leerdoelen hun medewerkers hebben. (Hoe moeten ze dan gestimuleerd worden?)
- Medewerkers kunnen in de helft van de organisaties niet bepalen wat, wanneer en hoe ze leren. (Maar zorgprofessionals moeten zelf regie nemen.)
“Dit doen wij al en het heeft effect.” Ik vind het niet erg om een ‘nee’ te krijgen, als verpleegkundigen beter geholpen en ondersteund zouden worden en als het verloop en het verzuim lager waren geweest.
Deze cijfers komen uit de Studytube Learning & Development Monitor 2022, een onderzoek onder 181 zorgorganisaties in de care- en cure-sector, uitgevoerd door Motivaction/Sparkey in opdracht van Studytube en Noordhoff.
Misschien hebben ze het aan de verkeerde zorgorganisaties gevraagd. (Hebben ze niet.)
Het is dweilen met de kraan open
Maar lieve dames en heren, alsjeblieft. Je kan mij niet vertellen dat dit geen gevalletje dweilen met de kraan open is.
Ik ga echt niet zeggen dat het verloop en het verzuim (al die tijd) zo verschrikkelijk hoog zijn (geweest) alleen door deze feiten, dat is namelijk niet zo. Maar het helpt er in ieder geval niet bij.
Je kan nog zeggen dat het een gevalletje ‘ja maar de HR mensen zeggen het en die hebben geen idee hoe het is om zorgprofessional te zijn qua werkdruk, waardering, verantwoordelijkheid etc’. Of ‘zij zeggen het een, het is het ander’. Of nog een aantal andere vingerwijs uitspraken.
Als 55% zegt dat zorgprofessionals in de zorgsector te weinig gebruik maken van het leeraanbod… Zelfs als het 30% is, is het veel te weinig voor professionals die elke onder hoge druk werken en (moeten) presteren.
Mijn conclusie, ook na alle gesprekken die ik gevoerd heb:
Het leeraanbod is niet goed genoeg en zorgprofessionals maken er geen/te weinig gebruik van omdat ze te weinig regie nemen. En waarschijnlijk zijn er nog een aantal zaken aan de hand.
Waarom verpleegkundigen geen regie gaan nemen
Verpleegkundigen moeten altijd sterk zijn van zichzelf en moeten het alleen doen/oplossen van zichzelf. De patiënt staat op 1 en zij zetten zichzelf op de tweede plaats. Zet verpleegkundigen in een groep, op een afdeling, waar dan ook, met dezelfde cultuur en instelling en het wordt versterkt. Sterker nog: het wordt een ongezond werkklimaat.
Waardoor er nog minder ruimte is voor kwetsbaarheid. Waardoor ze geen hulp zoeken, vragen en/of accepteren. Tot het te laat is en/of ze vast zitten.
Tel daar de werkdruk, (de weerstand op) functiedifferentiatie, het feit dat verpleegkundigen pas net meer inspraak krijgen in stafbesturen en het nog in ontwikkeling is, net als het aanleren verpleegkundig leiderschap bij verpleegkundigen overigens, bij op… En je hebt een goede cocktail voor waarom verpleegkundigen geen regie nemen.
Dus het lijkt me voor een groot deel logisch dat zij niet actief op zoek gaan naar hulp en/of een leeraanbod in een crisis tijd waarbij er extreem veel van ze gevraagd is en wordt.
Wat ik me nu afvraag hè… Hoeveel onderzoekscommissies moeten er nog in het leven geroepen worden voordat er iets gaat veranderen binnen zorgorganisaties of binnen afdelingen?
Wanneer wordt er eens iets gezegd als: ‘dames en heren, we moeten helaas bekennen dat we niet weten hoe we dit probleem aan moeten pakken en misschien hebben we daar wel hulp bij nodig’. Zelfs dit is nog heel voorzichtig, maar het is een begin.
Dus als je dit leest en je zit in een organisatie waar het verzuim (te) langzaam daalt, verpleegkundigen blijven(d) uitvallen, weggaan, het vak verlaten, met loot in hun schoenen lopen, het end in de bek hebben… En je bent (als organisatie) bereid om wat hulp te vragen van professionals die weten hoe je dit probleem wél aanpakt.
Stuur me dan gewoon een bericht en dan gaan we in gesprek. Misschien komt er geen samenwerking uit, dat is prima. Laat me je helpen. Niet voor mij, niet voor jou. In het belang van je verpleegkundigen.
Ben je zelf verpleegkundige?
Ben je verzorgende, verpleegkundige en/of zorgverlener in je privé leven? Ben je altijd bezig met hoe het met anderen gaat?
Dan mag je je (waarschijnlijk) ook laten helpen. En zoals je net hebt kunnen lezen, mag je (meer) regie nemen over je eigen ontwikkeling.
Je mag je waarschijnlijk laten helpen om meer ‘nee’ te zeggen, meer voor jezelf te zorgen en meer te ontvangen.
Waardoor je meer tijd voor jezelf hebt en vaker aan jezelf vraagt ‘Hoe gaat het nu écht met me?’.
Diep vanbinnen weet je dat je beter voor jezelf mag gaan zorgen.
Hoe fijn zou het zijn als je wat vaker écht voor jezelf zorgt?
Dat je, door beter voor jezelf te zorgen, ook (weer) beter voor anderen kunt gaan zorgen. En dat die zelf voor meer ontspanning en een kettingreactie aan positiviteit, gezondheid en weerbaarheid bijdraagt?
Zodat je je meer uitgerust, meer ontspannen, fit en vitaal en voelt en dat allemaal uitstraalt naar je collega’s en je patiënten.
Laat mij je helpen beter voor jezelf te zorgen terwijl je voor anderen kunt zorgen.
Op de eerste maandag van februari start ik weer met een groepsprogramma.
Daar krijg je mijn templates heel veel kennis en tips & tricks op het gebied van voeding, slaap en ontspanning, gratis bij.
De resultaten die mensen behaald hebben zijn bizar.
Dit was Casper z’n resultaat na deze maand:
Voorafgaand aan het groepsprogramma was ik behoorlijk neerslachtig en erg zoekende. Ik merkte bij mezelf dat ik klaar was voor een nieuwe stap, in de richting van meer innerlijke rust.
Het groepsprogramma heeft me hier enorm bij geholpen, zoveel kennis en waardevolle levenslessen die gedeeld worden. Voor de prijs die je betaalt is dit echt bizar, met een maand investering aan tijd heb je zoveel nieuwe (gezonde) gewoontes geïntroduceerd. Door het groepsprogramma heb ik nu meer innerlijke rust, focus ik me meer op de dingen waar ik wel invloed op heb en ben ik minder bezig met wat anderen van mij vinden.
Thomas, echt enorm bedankt voor afgelopen maand. Je bent een mooi mens en ik ben dankbaar voor alles wat je voor me hebt betekend 🙏🏼
En als je ergens vragen over hebt, stuur me gewoon een bericht op LinkedIn of Instagram of mail me op thomas@thomasgroen.nl .