Ontslag nemen als verpleegkundige: als iemand mij dit een jaar geleden had verteld , had ik hem voor gek verklaard. Een jaar geleden schreef ik namelijk: ‘Ik ben trotser dan ooit om verpleegkundige te zijn.’ Nu ben ik trots op dat ik gestopt ben als verpleegkundige.
Als verpleegkundige lakte ik eens de nagels van een patiënt. Zij hield ervan om er mooi uit te zien, maar kon dit niet meer door haar ziek zijn. Tijdens haar opnames hierna, liet zij elke keer trots haar knalroze gelakte duim zien. Zij had altijd geweigerd dat de nagellak daar afgehaald zou worden. Zelfs toen zij haar hand bijna niet meer kon optillen, liet zij haar duim zien.
Haar zus lag in februari 2021 bij ons opgenomen. Het eerste dat ze zei tegen haar verpleegkundige toen ik de kamer in kwam, was het verhaal over haar zus en dat ze altijd vol trots haar gelakte nagel(s) liet zien. En dat ze mij zo’n lieve jongen vond.
Dit menselijke, mooie, pure, warme… Dat is waar het in mijn ogen om draait. Het verschil kunnen maken voor een patiënt (en familie) door iets extra’s te doen. Het maakt niet uit wat eigenlijk. Het blijft de patiënt altijd bij.
De zorg veranderde, maar ik ook
Reden 1 waarom ik nu gestopt ben, is omdat het menselijke vermindert. Het draait minder en minder om de patiënt en meer om het invullen van dossiers en scores. De netto-tijd die we met patiënten bezig zijn, is daardoor aan het dalen. Ik besefte dat ik er altijd was voor het menselijke en dat dit langzaam aan het verdwijnen was.
Niet alleen de zorg veranderde, ook ik veranderde. Vanaf januari 2020 was ik coach bij Personal Body Plan en coachte ik mensen op leefstijl en vitaliteit. Ik zag mensen werken aan zichzelf en geweldige resultaten behalen. Ik hoorde dat ze zich gezonder, sterker, en fitter voelden. Ze namen verantwoordelijk voor en oefenden invloed uit op hun eigen gezondheid.
Gedragsverandering? Niet in het ziekenhuis.
Tegelijk werkte ik als verpleegkundige, waar ik mensen zag die dat niet deden. Mensen met (morbide) obesitas, diabetes mellitus (suikerziekte), hypertensie en alle bijbehorende gevolgen zaten soms rustig KFC te eten als avondeten.
Hoge bloedsuikers? Geen probleem, we voegen wat medicatie toe. Maar gedragsverandering om leefstijl aan te passen? Dat is niet voor het ziekenhuis.
Ik weet dat er veel leed zit onder deze drie problemen en dat ze ook niet makkelijk opgelost worden en daar heb ik alle begrip voor. Ze kunnen echter aangepakt en zelfs voorkomen worden. Maar voor gezonde voeding is praktisch geen aandacht in het ziekenhuis.
Dus als coach zat ik aan de voorkant van gezondheid, terwijl het voelde alsof ik als verpleegkundige aan symptoombestrijding deed. En dit matchte simpelweg niet meer.
Mijn eigen gezondheid leed eronder
Als laatste voelde het werk als verpleegkundige letterlijk niet goed meer. Ik merkte grote verschillen met mijn fysieke en mentale gezondheid door de onregelmatige tijden en werkdruk. Ook de nachtdienst eiste z’n tol.
Mijn migraine was al jaren weg, maar in mijn nachtdiensten kreeg ik opeens weer migraine. Tintelingen, uitvalsverschijnselen, braken, de dagen erna watten in m’n hoofd… Het zat er allemaal bij. Mijn lichaam gaf letterlijk een signaal af.
Ik ga mijn werk als verpleegkundige missen, maar neem ook veel mooie dingen mee als coach. Ik zag mensen die hulp nodig hadden, of ze dat nu wilden of niet. Ik zag onmacht en weerstand en zag mensen hun grenzen verleggen.
Ik zag dat het menselijk lichaam én geest tot veel meer in staat is dan we ons waarschijnlijk kunnen bedenken. Ik zag uiteindelijk meer veerkracht dan ik ooit gezien had.
Het menselijke is terug als coach
Als zelfstandig ondernemer & coach kom ik het menselijke continu tegen en kom ik ook onmacht, weerstand en veerkracht tegen. Maar nu heb ik er weer meer de tijd voor. Weerstand betekent dat er bepaalde behoeftes niet voldaan zijn. Want waar weerstand is, is warmte. En waar warmte is of kan zijn, is verbinding.
Verbinding is overal te vinden, maar soms zijn we die kwijtgeraakt. En juist daar kan ik van grote waarde zijn. Ik begeleid millennials naar de beste versie van zichzelf, zowel fysiek als mentaal.
Hoe ik dat doe? Ik ga de verbinding met hen aan en zorg dat ze de verbinding met zichzelf weer aangaan. Want alles draait uiteindelijk om verbinding. Verbinding met jezelf in dit geval.